GEOGRAFSKI PREGLED

Opština Srebrenica je smještena u sjeveroistočnom dijelu Bosne i Herce-govine, unutar velikog zavoja srednjeg toka rijeke Drine. Zahvata površinu od 527 km² između geografskih koordinata krajnjih graničnih tačaka: 43º56´ do 44º11´ N i 19º9´ do 19º38´ E.
Na istoku i jugoistoku graniči sa susjed-nom državom Srbijom, na krajnjem jugu sa opštinom Višegrad i Rogatica, na zapadu sa opštinom Milići i na sjeveru sa opštinom Bratunac.

ISTORIJSKI PREGLED

Eksploatacija olova i srebra sa područja Srebrenice koju su započeli Iliri bila je glavna preokupacija za rani antički dola-zak Rimljana u Srebrenicu, što je u velikoj mjeri uticalo na daljnji tok istorijskih dešavanja na ovom prostoru. Rimljani su prvobitno uzvodno od Skelana nadomak Drine, izgradili "Flavijevski grad Malvesiatium", a nešto kasnije u Sasama i čuvenu "Domaviju". Puni procvat Domavija je doživjela u III vijeku (222-235. g.), kada je imala oko 30.000 stanovnika, te je bila jedno od najvećih naselja u Evropi, a predstavljala je i rudarsku prijestolnicu za rimske provin-cije Panoniju i Dalmaciju. Sudeći prema rimskoj geografskoj karti iz tog doba širi prostor oko Srebrenice se nazivao Argentarija - srebrenišće, iz čega je ustvari i nastalo ime današnjeg grada Srebrenica.

Dolaskom slavenskih plemena početkom VI vijeka i raspadom rimskog carstva, Domavija i širi prostor oko Srebrenice gubi na značaju, a dolazi i do rušenja svih antičkih gradova. Na ovaj način se završila epoha naprednog antičkog života na ovim prostorima. U periodu konsolidacije slavenskih plemena i nastanka bosansko-hercegovačke državnosti o Srebrenici i srednjem Podrinju se malo zna.
Evidentno je kontinuirano srednjovjekovno postojanje dubrovačke kolonije u Srebrenici, a 1352. godine Srebrenica se prvi put pominje u njihovim izvorima. Zbog intenzivne rudarske djelatnosti i ogromnog rudnog bogatsva tokom srednjeg vijeka Srebrenica je bila poprište stalnih sukoba bosanskih kraljeva, srpskih despota i turskih careva.
Ugarski kralj Žigmun Luksemburški je nakon rata protiv Bosne, iz njenog sastava izdvojio Srebrenicu i poklonio je srpskom despotu Stefanu Lazareviću 1411. godine. Stefan Lazarević je svoju vladavinu u toj oblasti započeo jednim teškim činom. Kad su se u rudniku Srebrenici pobunili rudari, naredio je da se kolovođe kazne stavljanjem usijanih belutaka pod kolena, i tako zauvek ostanu osakaćeni. U starom ćirilskom dokumentu koji opisuje kako je Srebrenica osvojena od Bosne, za njezine stanovnike se kaže: "Se že vsi jeresi bogomilskie sut".
Godine 1463. Srebrenica je potpala pod viševjekovnu tursku upravu zajedno sa drugim dijelovima BiH u čijem sastavu ostaje sve do dolaska Austro-Ugarske 1878. godine. Period Turske vladavine na ovim prostorima dalekosežno se odrazio u vjerskom i kulturno-etnografskom pogledu na stanovništvo. Po dolasku nove uprave na ovim prostorima obnavlja se rudarstvo i oživljava eksploatacija mineralnih izvora ("Crni Guber"), grade se novi putni pravci i upravne zgrada koje su dobro očuvane sve do danas. Prvi svjetski rat, Srebenici donosi destabilizaciju i nova razaranja. U periodu između dva svjetska rata u Srebrenici nije bilo značajnijeg privrednog napretka. Uglavnom su egzistirala sitna zanatska proizvodnja i ekstenzivna poljoprivreda. U Drugom svjetskom ratu, Srebrenica je u potpunosti uništena. Nekoliko puta je osvajana, do konačnog oslobođenja 11. marta 1945. godine. Kroz proces poslije ratnog oporavka srebrenička privreda i društvo su dinamično napredovali, a svoj vrhunac je dostigla devedesetih godina kada je bila među pet najrazvijenijim opština u Bosni i Hercegovini.Turske vladavine na ovim prostorima dalekosežno se odrazio u vjerskom i kulturno-etnografskom pogledu na stanovništvo.
Po dolasku nove uprave na ovim prostorima obnavlja se rudarstvo i oživljava eksploatacija mineralnih izvora ("Crni Guber"), grade se novi putni pravci i upravne zgrada koje su dobro očuvane sve do danas. Prvi svjetski rat, Srebenici donosi destabilizaciju i nova razaranja. U periodu između dva svjetska rata u Srebrenici nije bilo značajnijeg privrednog napretka. Uglavnom su egzistirala sitna zanatska proizvodnja i ekstenzivna poljoprivreda. U Drugom svjetskom ratu, Srebrenica je u potpunosti uništena. Nekoliko puta je osvajana, do konačnog oslobođenja 11. marta 1945. godine. Kroz proces poslije ratnog oporavka srebrenička privreda i društvo su dinamično napredovali, a svoj vrhunac je dostigla devedesetih godina kada je bila među najrazvijenijim opštinama u Bosni i Hercegovini.

Ljekovite vode
U neposrednoj blizini Srebrenice postoji 48 izvora prirodne mineralne željezno-arsenske vode, različite jačine i hemijskog sastava, a najpoznatiji među njima je Crni Guber. Prirodna mineralna radioaktivna željezno-arsenska voda Gubera, posle rata 1941-1945. godine naučno je verifikovana kao lijek protiv malokrvnosti. Voda guber se pije u prirodnom stanju, a liječi: hipopromne anemije, esencijalne hipipromne anemije, hronična oboljenja kože, reumatizam zglobova, reumatizam mišića, rahitis, sterilitet itd. Više o ljekovitim vodama možete pročitati u sekciji BANJA GUBER.

Rudno bogatstvo
Rudno bogatstvo: srebro, zlato, cink, olovo,antimon, boksit i ukrasni kamen.
Početak eksplotacije rude u Rudnik Sase pominje se u 3.vijeku nove ere. Rimljani su u to vreme eksplotisali olovo i srebro, Argentarijum, kako se zvala Srebrenica, pominje se u istoriji kao kovanica novca za Rimske Vladare, za Dubrovnik i za Nemanjiće do 1464.godine kada je kovanica radila za Stefana Lazarevića.
Rudarske radove su izvodili rudari iz Germanije zvani Sasi. Za odbranu rudnog blaga podignuta su četiri utvrđenja sa kamenim kulama i visokim zidovima. Posle II Svijetskog rata Rusija je 1950.godine finansirala obnovu rudnika i kopanje rude, a i šljaka od rude ranijih korisnika je iskorištavana.
Najveća proivodnja i koncetrat olova, cinka i srebra ostvaren je 1990/1991.godine kada je proizvodnja dostigla 300.000 tona rude.
Uz rudnik izgrađena su i četiri pogona i to: Fabrika akumulatora, Fabrika 11.mart, Fabrika za izradu srebrenih elektroda.
Broj zaposlenih u rudniku i pogonima dostigao je 2.300 radnika, a vrijednost proizvodnje iznosila je 30 miliona KM/godišnje.
Ukupne rezerve rude iznose oko 6 miliona tona, a istražnim radovima mogu se utvrditi još znatne rezerve rude koje se mogu eksploatisati.

Šumsko bogatstvo, lov i ribolov
Šumsko bogatstvo Srebrenice se prostire na 26.400 ha.
Racionalna godišnja sječa iznosi 70 000 m2, godišnji prinosi iznose 70.000. Vrijednost sječe i prerade drveta 1990. godine iznosila je 15 miliona KM.
Velika šumska prostranstva moguće je koristiti i u druge svrhe:
* prikupljanje šumskih plodova (borovnica, gljiva, ljekovito bilje) i njihovu preradu
* turizam
* lov
Posebno značajan lov je u lovištu "Sušica". Lovište "Sušica" sa 10.000 ha površine u kanjonu Drine između Sušica i Tare veoma je bogato kapitalnom divljači. U njemu su odstrijeljeni kapitalni primjerci medvjeda, srndaća i divojaraca. Izgradnjom odgovarajuće strukture lovište bi moglo da bude veoma privlačno za inostrane lovce:
* Ribolov u drinskom jezeru od B.Bašte do Višegrada, kao i izgradnja
   ribnjaka za proizvodnju pastrmke
* sport na vodi
* izleti

Ljekovito bilje
Od 2001.godine u Srebrenici djeluje udruženje građana "SILVERNA" sa zadatkom da na ovom području organizuje sakupljanje ljekovitog bilja, gljiva i ostalih šumskih plodova sa obezbjeđenim otkupom.
U tu svrhu organizovana je besplatna obuka za sve zainteresovane građane sa zadatkom da se upoznaju pojedine biljke, vrijeme njihovog branja, pravilno sušenje i pakovanje. Na području Srebrenice svoje stanište našlo je preko 200 vrsta ljekovitog bilja. Područje je bogato samoniklim voćem: borovnicom, kupinom, šumskom jagodom, divljom malinom, smrekom, divljom jabukom - zukvom, divljom kruškom, jarebikom i sl.
Planinske padine i pašnjaci bogati su aromatičnim biljnim vrstama, majčina dušica, hajdučka trava, origano, valerijana i sl.
Serpentine u kanjonu Drine su prirodno stanište endemske vrste četinara - Pančićeve omorike.

Poljoprivreda
Poljoprivreda je u Srebrenici osnovna djelatnost. Ukupan zemljišni fond iznosio je 20.155 ha od čega su 53% oranične površine.
Voćarstvo je bilo unosna grana privređivanja. Voćni fond je iznosio 365.000 stabala šljiva, oraha, jabuke i kruške.
Stočni fond je iznosio oko 44.000 komada krupne i 6.000 sitne stoke.
Značajna je proizvodnja krompira, duvana, suve šljive i oraha.
U toku rata poljoprivredna proizvodnja je uništena u cijelini. Tako je u 2000.godini zasijano samo 1% obradivog zemljišta, jer je sva infrastruktura za poljoprivrednu proizvodnju uništena, kao i stabla voća, a stočni fond se znatnbo smanjio. Izgubljena su mnoga oruđa za obradu zemljišta. Da bi se uspostavila funkcionirajuća poljoprivredna proizvodnja za regionalno snabdjevanje neophodna su znatna ulaganja. Od vanredanog značaja mogle bi biti zasade duvana, ekološka obrada zemlje te zasade voćnjaka kupine, maline i jagode.

MAPA GRADA